Απόδειπνον: Μικρό και Μέγα

Είναι μέσα στην φύσι του ανθρώπου ριζωμένο ένα αλλόκοτο πρωτόγονο συναίσθημα μπροστά στο φαινόμενο του ύπνου. Ο ζωντανός, ο εργαζόμενος, ο σκεπτόμενος, ο γεμάτος δραστηριότητα άνθρωπος, καμπτόμενος από την φυσιολογική κόπωσι, καταλαμβάνεται από μία ακατανίκητη ανάγκη να παραδοθή στην αγκάλη του ύπνου.

Οι αισθήσεις, οι διανοητικές λειτουργίες, οι δυνάμεις του σώματος ατονούν και ο ζωντανός γίνεται σαν νεκρός. Εικών του θανάτου ο ύπνου. Ώρα που ενεδρεύουν οι πονηρές δυνάμεις του κόσμου τούτου, ορατές και αόρατες, για να κακοποιήσουν ή και απλώς να πειράξουν τον ανυπεράσπιστο άνθρωπο.
Γι΄αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν θα υπάρχη ανθρώπινο όν που να μη αισθάνθηκε την ανάγκη, αφήνοντας προσωρινά τον κόσμο των ζώντων για να περάση στο μυστήριο της εικόνος του θανάτου, να στρέψη τον νου του στο Θεό του και…

Διαβάστε πρισσότερα εδώ